Środek adhezyjny do asfaltów drogowych WETFIX BE

Dane techniczne:

Zastosowanie :	do asfaltów
Postać :	płyn brązowy o zapachu amoniaku (mieszanina amidopoliamin oleju talowego), nierozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalny w niektórych rozpuszczalnikach organicznych (np. toluen, nafta, trichloroetylen)
Sposób aplikacji :	dozownik automatyczny do otaczarki lub do przewodu asfaltowego przed mieszalnikiem otaczarki (zalecane); preparat można też aplikować do zbiornika asfaltu bez użycia takiego dozownika
Maksymalna temperatura mieszanki asfaltowej z asfaltem zwykłym [°C] :	+185
Maksymalna temperatura mieszanki asfaltowej z asfaltem modyfikowanym [°C] :	+200
Dozowanie [% do masy asfaltu] :	od 0,1 do 1,0; optimum od 0,2 do 0,5; dodatek > 0,5 stosuje się w technologiach „na zimno” oraz przy użyciu materiałów o bardzo małej przyczepności
Temperatura zapłonu [°C] :	> +218
Temperatura krzepnięcia [°C] :	< 0
Gęstość [g/cm³] :	0,88–0,98
Lepkość [m∙Pa∙s] :	3000 (dynamiczna, w temp. +20ºC)
Ilość w opakowaniu [kg] :	190 (beczki stalowe), 900 (kontenery)
Przechowywanie preparatu adhezyjnego :	w szczelnie zamkniętych oryginalnych opakowaniach, w temp. do +40°C; w miejscu osłoniętym przed promieniowaniem UV
Przechowywanie asfaltu z dodatkiem preparatu :	10 dni w temperaturze < +140°C, 5 dni w temperaturze do +170°C
Trwałość :	minimum 2 lata od daty produkcji
Normy, aprobaty, atesty :	Rekomendacja Techniczna IBDiM RT/2009-03-0012
Opis:	Środek adhezyjny do asfaltów drogowych WETFIX BE służy do poprawy właściwości adhezyjnych lepiszczy asfaltowych stosowanych do budowy i utrzymania dróg (zwiększa przyczepność asfaltu do kruszywa). Asfalt z dodatkiem preparatu może być wykorzystywany do budowy nawierzchni dróg wszystkich kategorii ruchu. Preparat jest polecany zarówno jako dodatek do asfaltów zwykłych, jak i modyfikowanych. Stosuje się go przy wytwarzaniu mieszanek mineralno-asfaltowych w technologiach „na gorąco” lub „na zimno” (np. jako dodatek do asfaltów upłynnionych wykorzystywanych do spryskiwania i otaczania kruszywa). Dokładną ilość dodatku preparatu ustala się na podstawie badań laboratoryjnych, które należy przeprowadzić z użyciem materiałów stosowanych na budowie.